Verjaardag vieren in Rwanda!
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
16 Maart 2013 | Rwanda, Butare
Het weekend nadat ik met Tom bij de kleuterschool was gaan kijken vierde ik mijn 31e verjaardag! Hoe zou ik dat eens gaan doen? Ik wilde graag mijn Rwandese collega’s (ongeveer 40) & vrienden uitnodigen (2), maar ook al mijn VSO collega’s (70)! Voor al die mensen was mijn huis veel te klein! En omdat ik pas 2 en halve maand hier was had ik ook nog geen voorkeur voor bepaalde mensen en wilde ik geen onderscheid maken. De bar naast m'n huis misschien? Ik vroeg wat Rwandese VSO collega’s om raad. Ja, hoor, het was ook in Rwanda redelijk gebruikelijk om je verjaardag te vieren! Wanneer je de mensen uitnodigt en je niet voor 40 man wil koken kun je ze ook trakteren op drankjes en snacks (nootjes, stukjes chapati, etc.) Klinkt goed maar 40 (a 80) drankjes betalen ging me helaas iets te ver! Mm, misschien volgend jaar!
Wanneer je in Rwanda zin hebt om met iemand een drankje te doen zijn er 2 mogelijkheden, of je moet trakteren of creatief zijn! We maken vaak grapjes met andere VSOers: “Wow, jij ziet goed vandaag! Zonde om binnen te blijven!” Of: “Ideaal weer voor een lekker koud biertje!” En dan maar hopen dat de ander zegt: “Ja, kom ga je mee (= ik trakteer)!” Maar hoewel de Britten ‘klagen’ over Hollandse gierigheid, gaan uiteindelijk alle VSOers tot op de cent ‘Dutch’ en betaalt ieder voor zich!
Ik besloot dit jaar mijn verjaardag te vieren met een etentje in Butare met alle VSOers die wilden komen, mijn Rwandese vriendin Christine, Duitse vriend Tobi, Japanse vriendin Aya en de Nederlandse huisgenoot van Tobi, Leontine (die voor de ambassade werkte).
Zoals weleens ooit eerder gebeurd kwam ik bijna te laat op m'n eigen verjaardag omdat het verjaardagsfeestje van Martin en Linda (andere volunteers) die een lunch gaven te gezellig was!
Om 18.00 uur begon m'n etentje en ik sprong om 18.02 van de motor om vervolgens hotel/restaurant Ibis binnen te rennen! Maar pff gelukkig, ik was de eerste! Een half uur later zaten we gezellig te eten met 12 man. Janneke en Ingrid hadden een heerlijke Ananas-Cocos taart voor me gebakken, Mary en Tom trakteerden me op een hotel overnachting, bier en wijn, verder kreeg ik oorbellen, chocolade en van Gekke Gerrit een Ananas kroontje! Na het eten waagden we een dansje in disco Melo twist. Hoewel de muziek en de sfeer prima was, irriteerden we ons aan de dansgewoonten van de mannen. Geheel tegen je aangeplakt maken ze hun, op zich prachtige, moves! Vriendelijk afstand nemen werkte nauwelijks dus ik was blij toen er opeens een paar Rwandese meiden verschenen die met me gingen dansen. Ook heel zwoel, maar vooruit het voelde wat relaxter! Aan het eind van de avond toen ik afscheid van hen nam begon één van de meiden me opeens te kussen en zei dat ik maar ijana (100 RWF, 13 euro cent) hoefde te betalen! Haha, oeps, dat was niet mijn bedoeling! Hoe dan ook, na een gezellig ontbijt de volgende ochtend was een geslaagd verjaardagsweekend voorbij!
Maandag had ik een interview op onze PABO met Price Water House Coopers die een onafhankelijk onderzoek doen voor UNICEF over de besteding van hun geld. Ik reisde mee terug naar Kigali waar ik (voor het eerst eigenlijk) opeens ontzettend ziek werd en aan de diarree was. Dinsdag hadden we een discussie met alle MRA’s (dat ben ik; Methodology and Resource Advisor) in Kigali . De onderzoeker zei enorm onder de indruk te zijn onze professionaliteit en dat wat we samen al bereikt hebben. Het was een scherpe en boeiende discussie! Weer veel geleerd over cultuur, de benadering en hoe business te doen in Rwanda. Daarna was het tijd om terug naar Save te reizen, niet fijn twee en een half uur in de bus met diarree, dus nam ik een antidiarree tablet. Het hielp uitstekend tegen de diarree maar.. nu moest ik vlak voor ik arriveerde kotsen! Plastic zakjes zijn verboden in Rwanda, maar ook een papieren zakje had ik niet! Dus maar m’n mond dichtknijpen en zodra ik uit de bus sprong, alles eruit in de greppel naast de weg! Gatver, het kwam zelfs via m’n neus! Een vreselijke busrit en ik had nog dagen pijn aan m’n neus en m’n keel! De volgende ochtend was ik jarig maar het was goed dat ik de taart en wijn al in t weekend had genuttigd want deze dag moest ik genoegen nemen met pap en bouillon! Toch voelde ik me heel jarig met alle kaartjes, smsjes, skype telefoontjes en zelfs verjaardagspakketten! Heel lief! Alsnog ontzettend bedankt hiervoor! Wat een feest, de dag erop was ik weer beter en sindsdien ben ik niet ziek meer geweest!
Nu 3 maanden later hoorde ik dat als je jarig bent hier in Rwanda en je vrienden weten de datum, ze je met een smoesje ergens naar toe lokken en vervolgens een emmer water over je heen gooien! Om je daarna te verwennen met drankjes en soms zelfs chocolade! Een leuke gewoonte zou je zeggen maar er zijn al heel wat mobile telefoontjes gesneuveld bij dit soort acties!
Wist je dat:
• Iedere Rwandees hoe arm ook, een mobiele telefoon heeft?
• Men in Rwanda verder is met mobiel betalen, geld overmaken etc., dan in Nederland?
• Je bij iedere MTNshop (provider) in elk dorp geld kunt ophalen wat naar je is overgemaakt?
• Er daar alleen lang niet altijd genoeg geld op voorraad is?
• Men wel mobiele telefoon heeft maar geen elektriciteit?
• Men dan soms wel in bijvoorbeeld het Health Center zijn mobiel via een zonnecel kan opladen?
• Men regelmatig wel mobiel heeft maar geen beltegoed?
• Ik zelfs twee telefoons heb en 3 telefoonnummers!?
Wanneer je in Rwanda zin hebt om met iemand een drankje te doen zijn er 2 mogelijkheden, of je moet trakteren of creatief zijn! We maken vaak grapjes met andere VSOers: “Wow, jij ziet goed vandaag! Zonde om binnen te blijven!” Of: “Ideaal weer voor een lekker koud biertje!” En dan maar hopen dat de ander zegt: “Ja, kom ga je mee (= ik trakteer)!” Maar hoewel de Britten ‘klagen’ over Hollandse gierigheid, gaan uiteindelijk alle VSOers tot op de cent ‘Dutch’ en betaalt ieder voor zich!
Ik besloot dit jaar mijn verjaardag te vieren met een etentje in Butare met alle VSOers die wilden komen, mijn Rwandese vriendin Christine, Duitse vriend Tobi, Japanse vriendin Aya en de Nederlandse huisgenoot van Tobi, Leontine (die voor de ambassade werkte).
Zoals weleens ooit eerder gebeurd kwam ik bijna te laat op m'n eigen verjaardag omdat het verjaardagsfeestje van Martin en Linda (andere volunteers) die een lunch gaven te gezellig was!
Om 18.00 uur begon m'n etentje en ik sprong om 18.02 van de motor om vervolgens hotel/restaurant Ibis binnen te rennen! Maar pff gelukkig, ik was de eerste! Een half uur later zaten we gezellig te eten met 12 man. Janneke en Ingrid hadden een heerlijke Ananas-Cocos taart voor me gebakken, Mary en Tom trakteerden me op een hotel overnachting, bier en wijn, verder kreeg ik oorbellen, chocolade en van Gekke Gerrit een Ananas kroontje! Na het eten waagden we een dansje in disco Melo twist. Hoewel de muziek en de sfeer prima was, irriteerden we ons aan de dansgewoonten van de mannen. Geheel tegen je aangeplakt maken ze hun, op zich prachtige, moves! Vriendelijk afstand nemen werkte nauwelijks dus ik was blij toen er opeens een paar Rwandese meiden verschenen die met me gingen dansen. Ook heel zwoel, maar vooruit het voelde wat relaxter! Aan het eind van de avond toen ik afscheid van hen nam begon één van de meiden me opeens te kussen en zei dat ik maar ijana (100 RWF, 13 euro cent) hoefde te betalen! Haha, oeps, dat was niet mijn bedoeling! Hoe dan ook, na een gezellig ontbijt de volgende ochtend was een geslaagd verjaardagsweekend voorbij!
Maandag had ik een interview op onze PABO met Price Water House Coopers die een onafhankelijk onderzoek doen voor UNICEF over de besteding van hun geld. Ik reisde mee terug naar Kigali waar ik (voor het eerst eigenlijk) opeens ontzettend ziek werd en aan de diarree was. Dinsdag hadden we een discussie met alle MRA’s (dat ben ik; Methodology and Resource Advisor) in Kigali . De onderzoeker zei enorm onder de indruk te zijn onze professionaliteit en dat wat we samen al bereikt hebben. Het was een scherpe en boeiende discussie! Weer veel geleerd over cultuur, de benadering en hoe business te doen in Rwanda. Daarna was het tijd om terug naar Save te reizen, niet fijn twee en een half uur in de bus met diarree, dus nam ik een antidiarree tablet. Het hielp uitstekend tegen de diarree maar.. nu moest ik vlak voor ik arriveerde kotsen! Plastic zakjes zijn verboden in Rwanda, maar ook een papieren zakje had ik niet! Dus maar m’n mond dichtknijpen en zodra ik uit de bus sprong, alles eruit in de greppel naast de weg! Gatver, het kwam zelfs via m’n neus! Een vreselijke busrit en ik had nog dagen pijn aan m’n neus en m’n keel! De volgende ochtend was ik jarig maar het was goed dat ik de taart en wijn al in t weekend had genuttigd want deze dag moest ik genoegen nemen met pap en bouillon! Toch voelde ik me heel jarig met alle kaartjes, smsjes, skype telefoontjes en zelfs verjaardagspakketten! Heel lief! Alsnog ontzettend bedankt hiervoor! Wat een feest, de dag erop was ik weer beter en sindsdien ben ik niet ziek meer geweest!
Nu 3 maanden later hoorde ik dat als je jarig bent hier in Rwanda en je vrienden weten de datum, ze je met een smoesje ergens naar toe lokken en vervolgens een emmer water over je heen gooien! Om je daarna te verwennen met drankjes en soms zelfs chocolade! Een leuke gewoonte zou je zeggen maar er zijn al heel wat mobile telefoontjes gesneuveld bij dit soort acties!
Wist je dat:
• Iedere Rwandees hoe arm ook, een mobiele telefoon heeft?
• Men in Rwanda verder is met mobiel betalen, geld overmaken etc., dan in Nederland?
• Je bij iedere MTNshop (provider) in elk dorp geld kunt ophalen wat naar je is overgemaakt?
• Er daar alleen lang niet altijd genoeg geld op voorraad is?
• Men wel mobiele telefoon heeft maar geen elektriciteit?
• Men dan soms wel in bijvoorbeeld het Health Center zijn mobiel via een zonnecel kan opladen?
• Men regelmatig wel mobiel heeft maar geen beltegoed?
• Ik zelfs twee telefoons heb en 3 telefoonnummers!?
-
16 Maart 2013 - 19:02
Danielle:
hoi.roos.leuke dat ze toch jou lekker hebben verwent met die kadootjes en dat hotel
voor je verjaardag allemaal.
maar hoe is het verder met jou?
en we missen jou nog steeds op school.
geniet daar maar lekker.
gr van danielle.xxxx -
16 Maart 2013 - 23:23
Addy:
Lieve Roos weer genoten van je verslag,Fijn dat je diverse Internationale vrienden hebt die ook weten hoe ze je kunnen verwennen. Ik was ook erg verwend met veel voorjaars bloemen,tulpen ,narcissen,etc liefs Addy -
18 Maart 2013 - 13:13
Marie-jose:
Hoi Roos, wat een mooi verhaal weer zeg!!! Heb je mijn twee pakjes (enveloppen) al ontvangen...........................................ik vraag me af of ze bij je aangekomen zijn. Veel succes en plezier en tot de volgende keer weer!!! liefs, mj -
19 Maart 2013 - 18:57
Barbara :
Lieve Roos!
Ik was even helemaal in de war... verjaardag vieren in maart?! Misschien dat die Rwandese kalender op hol was geslagen ofzo (of jij) maar dit is dus nog een 'oud verhaal'. Maakt niks uit hoor, net zo leuk om te lezen :-)
Jeetje, ik had sowieso even twee verhalen in te halen moet ik eerlijk bekennen. Wat heb je weer veel meegemaakt, mooie foto's ook. Bedankt voor die piesende mega spin, kan je de volgende keer iets meer zoomen?
Moest trouwens erg lachen bij het lezen van "zal ik wel/niet bij de bus weg lopen, straks rijdt 'ie weg.." Je hebt blijkbaar je lesje geleerd van Dance Valley hahaha... waar jij overigens degene was die moest plassen! Heel wat jaartjes geleden toen we nog jong waren.
Heel veel succes en geluk daar lieverd. Hoop dat je bieb van de grond komt, je diarree éénmalig was en je nooooooit meer in je handen hoeft te kotsen!
Dikke kus uit Doorn!
Barbara -
25 Maart 2013 - 21:45
Selene:
Lieve Roos,
Heerlijk om weer je verhaal te lezen...
Haha, Je bent nog een wist je dat vergeten;)
Wist je dat iedere Rwandees je telefoonnummer of mailadres wilt hebben..;)
Veel plezier met Judith! En geniet in Zanzibar.
xxxx -
29 Maart 2013 - 13:19
Gabi:
Hoi Lieve Roos,
Eindelijk dan eens een reactie van mij... Ik lees je verhalen altijd met veel plezier maar reageer niet vaak... Ik zal het wat vaker doen!
We hebben gelukkig regelmatig contact via whatss app :-)
Ik moet zeggen dat ik ook even compleet in de stress schoot bij het lezen van de titel van dit stukje! wat?? Huh?? Ik ben de verjaardag van Roos toch niet vergeten? Ik moest even diep nadenken dat je niet nu jarig bent maar dat je het verhaal gewoon wat later hebt opgeschreven....Oef...gelukkig. En Kim en ik waren bij dat het verjaardagspakket goed is aangekomen ;-).
Leuk om je belevenissen te lezen. Ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Dikke kus Gabi
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
