Training in vluchtelingenkamp
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
12 Mei 2013 | Rwanda, Butare
Ja, ik leef nog steeds!!! Al loop ik ruim 4 maanden achter met m'n blogs. De redenen hiervoor zijn veelal positief (op wat huid, slaap, kleding en vooral tijd vretende bugs na…)!! Druk geweest op t werk en sociaal, ook flink vakantie gevierd maar nu ben ik van plan om m’n blog up to date te krijgen voor t eind van de maand! 2 à 3 keer per week een verhaal met foto’s schat ik!!!! Dus blijf maar gewoon voor de pc zitten ;)
De examens had ik inmiddels nagekeken, de ‘grote vakantie’ was aangebroken voor de TTC studenten, dus tijd voor andere werkzaamheden!
Dit was het weekend na mijn verjaardag (ik was weer top fit) en werd met een auto thuis opgehaald om naar het Kigeme (zuidwest) af te reizen waar ik samen met Ingrid, Janneke, Tom en gekke Gerrit (Garreth) een week lang een training mocht verzorgen in samenwerking met stichting CARE voor Congolese vluchtelingen.
Nu er veel onrust heerst op de grens tussen Rwanda en Congo zijn deze Rwandees sprekende Congolezen, of zijn het oorspronkelijk Rwandezen woonachtig in Congo?! (daar zijn dus verschillende meningen en ruzies over en het is moeilijk te begrijpen) opgenomen in een aantal vluchtelingen kampen in Rwanda. De tenten en klaslokalen in het vluchtelingen kamp zijn van plastic, stokken, spijkers & ‘fanta kronen’ (tegen het scheuren van het doek en hout als een soort van rubbertje). Er leven veel mensen in kleine ruimtes, speelgoed voor kinderen is er uiteraard niet.
Het doel van de training was dan ook zoveel mogelijk speelgoed maken samen met de ouders en hen leren hoe hiermee met hun kinderen te spelen!
We mochten 40 enthousiaste groepsleiders trainen (ouders geselecteerd op hun capaciteiten en ook een priester) die vervolgens op hun beurt een groep ouders zullen trainen!
Ze hebben memorie, twister, connexion, puzzels, blokken, ballen, springtouwen, boeken, poppen, rammelaars en nog veel meer gemaakt van flessen en flessendoppen, bananenblad, rijstzakken, lappen oude stof, hout en kartonnen dozen! Hindernisparkoersen gebouwd, poppenkast en tikkertje gespeeld en liedjes gezongen, heerlijk!
Een geweldige week vol gelach, bidden (CARE is een christelijke organisatie) en enthousiaste, hardwerkende mensen, borsten en in de broek plassende kinderen (bij gebrek aan geld voor luiers).
Knutselen; Borst en kind in de ene hand, kleurpotlood of schaar in de andere. Bidden: Borst en kind in de ene hand, kruisje maken met de andere. Lunchen: vork in de ene hand en je raad al wat werd vastgehouden met de andere hand (zie foto’s).
Gekke Gerrit had speciaal voor deze training het Anna-nas-spel ontworpen waarin wordt beschreven hoe Janneke in een diep gat in de grond valt (“miss one turn to help a friend who fell in a ditch”). Garreth stikte bijna in zijn eigen gelach, jammer dat niemand hierdoor de uitleg van het spel kon verstaan.. Maar de rest van de training was van goede kwaliteit en betekenisvol!
Op donderdag presenteerden we onze productiviteit aan andere kamp bewoners, kinderen en donors van CARE en UNICEF). Iedereen was enthousiast, maar de kinderen bij uitstek (mooi op zich…)! De eerste uren ging alles goed (lees, er was een hoop bewaking met knuppels/stokken die de kinderen op afstand hielden) en het speelgoed lag netjes uitgestald op de tafels te wachten op de hoge piefen die nog naar (poëtische maar ellenlange) speeches zaten te luisteren.. Na 2 uur kneep ik er even tussenuit voor een bezoekje aan het toilet maar blijkbaar kan ik mijn collega’s (en vrienden..) niet alleen laten.. Want bij terugkomst vond ik een lege tafel en een paar rommelige dozen?? Janneke, Ingrid en Tom vertelden me dat de bewakers even niet alert waren geweest en de kids opeens als hongerige leeuwen de tafel hadden aangevallen en de helft van het speelgoed hadden meegenomen!!!! De andere helft kon op t nippertje worden gered met de dozen! (herkenbaar uit Lesotho, hè Kim?)
Later vertelde onze projectleider van CARE dat deze kinderen vreselijke dingen hebben gezien en meegemaakt: geweld, mishandeling,verkrachting, etc. We wensen dat deze training mag bijdragen aan een humaan en kinderlijk bestaan..
Stichting CARE (& UNICEF) en de groepsleiders spraken hun dankbaarheid uit en hopen op een vervolg training en een soortgelijk programma voor de andere 3 vluchtelingen kampen! Ik ook!
Hoewel de training op zichzelf me al een heel warm gevoel gaf, genoten we ook nog eens de hele week van warme douches. Na 3 maanden koud douchen vond ik dat heel gek, ik kon er niet langer dan 3 min. onderstaan omdat ik het zonde vond van al dat energieverbruik! Wel was het erg lekker in het koude (14 graden), regenseizoen!
Een geweldige week! Ik vond het zoooo leuk om dit project te mogen en kunnen doen dat ik er de (kwart) marathon waarvoor ik al maanden aan het trainen was op heb gegeven. En hoewel ik hoorde dat deze ervaring ook gaaf was, heb ik geen spijt! Het was super!
De examens had ik inmiddels nagekeken, de ‘grote vakantie’ was aangebroken voor de TTC studenten, dus tijd voor andere werkzaamheden!
Dit was het weekend na mijn verjaardag (ik was weer top fit) en werd met een auto thuis opgehaald om naar het Kigeme (zuidwest) af te reizen waar ik samen met Ingrid, Janneke, Tom en gekke Gerrit (Garreth) een week lang een training mocht verzorgen in samenwerking met stichting CARE voor Congolese vluchtelingen.
Nu er veel onrust heerst op de grens tussen Rwanda en Congo zijn deze Rwandees sprekende Congolezen, of zijn het oorspronkelijk Rwandezen woonachtig in Congo?! (daar zijn dus verschillende meningen en ruzies over en het is moeilijk te begrijpen) opgenomen in een aantal vluchtelingen kampen in Rwanda. De tenten en klaslokalen in het vluchtelingen kamp zijn van plastic, stokken, spijkers & ‘fanta kronen’ (tegen het scheuren van het doek en hout als een soort van rubbertje). Er leven veel mensen in kleine ruimtes, speelgoed voor kinderen is er uiteraard niet.
Het doel van de training was dan ook zoveel mogelijk speelgoed maken samen met de ouders en hen leren hoe hiermee met hun kinderen te spelen!
We mochten 40 enthousiaste groepsleiders trainen (ouders geselecteerd op hun capaciteiten en ook een priester) die vervolgens op hun beurt een groep ouders zullen trainen!
Ze hebben memorie, twister, connexion, puzzels, blokken, ballen, springtouwen, boeken, poppen, rammelaars en nog veel meer gemaakt van flessen en flessendoppen, bananenblad, rijstzakken, lappen oude stof, hout en kartonnen dozen! Hindernisparkoersen gebouwd, poppenkast en tikkertje gespeeld en liedjes gezongen, heerlijk!
Een geweldige week vol gelach, bidden (CARE is een christelijke organisatie) en enthousiaste, hardwerkende mensen, borsten en in de broek plassende kinderen (bij gebrek aan geld voor luiers).
Knutselen; Borst en kind in de ene hand, kleurpotlood of schaar in de andere. Bidden: Borst en kind in de ene hand, kruisje maken met de andere. Lunchen: vork in de ene hand en je raad al wat werd vastgehouden met de andere hand (zie foto’s).
Gekke Gerrit had speciaal voor deze training het Anna-nas-spel ontworpen waarin wordt beschreven hoe Janneke in een diep gat in de grond valt (“miss one turn to help a friend who fell in a ditch”). Garreth stikte bijna in zijn eigen gelach, jammer dat niemand hierdoor de uitleg van het spel kon verstaan.. Maar de rest van de training was van goede kwaliteit en betekenisvol!
Op donderdag presenteerden we onze productiviteit aan andere kamp bewoners, kinderen en donors van CARE en UNICEF). Iedereen was enthousiast, maar de kinderen bij uitstek (mooi op zich…)! De eerste uren ging alles goed (lees, er was een hoop bewaking met knuppels/stokken die de kinderen op afstand hielden) en het speelgoed lag netjes uitgestald op de tafels te wachten op de hoge piefen die nog naar (poëtische maar ellenlange) speeches zaten te luisteren.. Na 2 uur kneep ik er even tussenuit voor een bezoekje aan het toilet maar blijkbaar kan ik mijn collega’s (en vrienden..) niet alleen laten.. Want bij terugkomst vond ik een lege tafel en een paar rommelige dozen?? Janneke, Ingrid en Tom vertelden me dat de bewakers even niet alert waren geweest en de kids opeens als hongerige leeuwen de tafel hadden aangevallen en de helft van het speelgoed hadden meegenomen!!!! De andere helft kon op t nippertje worden gered met de dozen! (herkenbaar uit Lesotho, hè Kim?)
Later vertelde onze projectleider van CARE dat deze kinderen vreselijke dingen hebben gezien en meegemaakt: geweld, mishandeling,verkrachting, etc. We wensen dat deze training mag bijdragen aan een humaan en kinderlijk bestaan..
Stichting CARE (& UNICEF) en de groepsleiders spraken hun dankbaarheid uit en hopen op een vervolg training en een soortgelijk programma voor de andere 3 vluchtelingen kampen! Ik ook!
Hoewel de training op zichzelf me al een heel warm gevoel gaf, genoten we ook nog eens de hele week van warme douches. Na 3 maanden koud douchen vond ik dat heel gek, ik kon er niet langer dan 3 min. onderstaan omdat ik het zonde vond van al dat energieverbruik! Wel was het erg lekker in het koude (14 graden), regenseizoen!
Een geweldige week! Ik vond het zoooo leuk om dit project te mogen en kunnen doen dat ik er de (kwart) marathon waarvoor ik al maanden aan het trainen was op heb gegeven. En hoewel ik hoorde dat deze ervaring ook gaaf was, heb ik geen spijt! Het was super!
-
12 Mei 2013 - 15:57
Marian En Siddha:
Hoi Roos,
ja, achter loop je wel. Begrijp ik goed dat dit van december2012 een verslag is? Heel interesant en bijzonder om in een vluchtelingenkamp te werken. Je maakt toch veel mee en zo te lezen geniet je er volop van.....laat ons gauw van meer mee genieten....veel lieve groeten, Siddha en Marian -
13 Mei 2013 - 08:17
Berna:
Hi lieve Roos,
Wat fijn om weer een avontuur van jou te lezen! Wat maak hè toch een hoop bijzondere dingen mee. We hebben jouw kaartje ontvangen, heel erg lief van je. En het beschuit met muisjes zal voor je klaar staan! Ik zal je binnenkort wel wat foto's sturen van Sarah!
Ik kijk uit naar nog meer avonturen van jou! Liefs Berna -
13 Mei 2013 - 08:33
Ingeborg Van Den Heuvel:
Hoi Roos,
Wat geweldig dat je dit doet! Prachtige ervaring en levensles lijkt mij. Blijf ons op de hoogte houden van je avonturen.
Groetjes Ingeborg -
13 Mei 2013 - 21:39
Anton:
Hoi Roos,
ik dacht waar is die Roos gebleven? zolang zonder bericht en zonder foto's.
Wat een leuke belevenissen maak je daar weer mee en goed ook te merken dat je weer dol-enthousiat bent.
Ik kijk uit naar je volgende verslagje.
(Ga zelf mijn verhaal ook weer eens op waar ben ik zetten.
Groetjes,
Anton & Antoinette. -
14 Mei 2013 - 11:02
Danielle:
lieve.roos..leuk die al die verhalen.en ook wat je mee maakt daar.
en leuk die foto,s.en ik kijk al na uit na de nieuwe verhalen van jou.
gr van danielle.xxx -
14 Mei 2013 - 23:08
Conny:
Lieve Roos, fijn om weer wat over je te kunnen lezen. Prachtige foto's trouwens! Liefs van Conny -
15 Mei 2013 - 15:16
Anton & Addy:
En lieve Roos hoe kunnen wij? Addy en Anton, toegang krijgen tot je dropbox?
Natuurlijk zijn wij ook heel benieuwd naar je foto's.
Groetjes en succes,
Anton.
-
16 Mei 2013 - 10:50
Kim:
Goed om te verhalen te lezen.
Gelukkig was jij er dit keer niet bij op het moment dat de tafel met speelgoed geplunderd werd. haha.
Ben benieuwd naar je volgende verhalen.
Liefs, Kim -
24 Mei 2013 - 09:11
Robenjose :
Wat een feest voor de kinderen! En wat een nuttige training. Ook de ouders/leiders hebben weer iets opbouwends om voor te gaan. Chapeau! Die speechcultuur is heel bijzonder, o.a. gerelateerd aan de orale samenleving waarin kennis vooral op die wijze werd doorgegeven. Nu verworden tot male exposure. Of had een vrouw ook nog iets te zeggen??
-
27 Mei 2013 - 21:36
Marloes:
Hey Roosje! Leuk om weer te lezen! Wat maak je toch veel mee. Mis je wel hoor! Lfs.
-
08 Augustus 2013 - 14:26
Donovan ( Moeder):
Heeey juf Roos
We wouden nog even zeggen dat we het super leuk vonden om je weer te zien!
Nog heel veel succes daar en geniet er van!
Groetjes Donovan en fam -
25 Maart 2014 - 00:44
Hetty Grotendorst:
Hoi Roos,
Geweldige actie en wat mooi dat al die mensen er daar zelf aan meewerken, zodat ze het nog vaker kunnen doen. Echt grappig wat er allemaal fout kan gaan als jij even naar de wc moet! Weet je nog in Marokko, dat er zelfs een heel vliegtuig op jou moest wachten? Iedereen ongerust, maar jij zei: och het komt meestal wel goed! Die houding komt vast nog wel eens van pas in Afrika. Succes! -
09 April 2014 - 20:06
Addy:
Lieve Roos, wat een geweldige samenvatting met ook de moeilijke
Dingen erbij. Ik Ben nu al heel erg benieuwd
Naar samenvatting 2014. Geniet van je trip naar
Ethiopia erg benieuwd !
Veel lieve groetjes Addy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
