Samenwonen
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
31 Januari 2013 | Rwanda, Butare
Agathé is een lieve meid van 23! Ze heeft een vriendje die dit weekend langs komt dus die ontmoet ik dit weekend. Agathé is rustig en vriendelijk. Ze vertelde me dat ze heel trots is dat ze met me samen woont en het is natuurlijk leuk om te horen dat ze blij is. En andersom? Tot nu toe is het nog te doen, maar voor 2 jaar? Dat weet ik niet. Flexibel zijn is belangrijk hier, maar je eigen grenzen bewaken ook dus ik bekijk t maar per dag! Er komt misschien in januari een Australische VSO collega in Savé werken dus dan kan de woonsituatie weer anders zijn. Het huis is super gehorig, als ze zich in bed omdraait hoor ik dat al. Als ik ’s avonds ga skypen voel ik me ook wel wat bezwaard maar ze heeft me verzekerd er geen last van te hebben dus daar vertrouw ik maar op! Wel is het fantastisch dat ik Nederlands spreek en zo altijd m’n privacy behoud in gesprekken! In het eerste weekend vroeg ik haar waar haar familie vandaan kwam en maakte ik een compliment over haar spijkerbroek. Gelijk werd ik uitgenodigd om het volgende weekend samen een spijkerbroek te gaan kopen in Kigali en het weekend erop haar familie te bezoeken in Ruzisi. Leuk, ik nam de uitnodigingen aan maar.. niet direct het volgende weekend en ik weet nu ook dat ik duidelijk moet zijn in wat haalbaar is anders ben ik ieder weekend bezoekjes aan het brengen aan de families van mijn collega’s. En hoewel dat leuk is merk ik dat het ook heel vermoeiend is (door de taal en cultuur) naast het werk, dus ik ga dit soort dingen in de schoolvakanties proberen te plannen. De eerste dagen had ik ook steeds de neiging voor haar te koken of thee te zetten. Ik moest me echt inhouden dat niet te doen, want het zit zo in mijn karakter om te verzorgen. Maar ik wist dat als ik daar aan ging beginnen het een gewoonte zou worden en ik wilde juist graag een beetje afstand houden en niet een patroon creëren van alles samen doen! Dat had ik geleerd van de eerste maand met Donald. Het steeds samen met hem eten en praten was echt te vermoeiend en maakte dat ik geen tijd voor mezelf over hield. Nu na een paar maanden samen wonen met Agathé zet ik wel af en toe een kopje thee voor haar en laat ik haar weleens wat van mijn eten of Hollandse lekkernijen proeven en andersom ook. Wat ik verder lastig vind is chocolade eten of zelfs ontbijten. Ik voel me dan echt een verwende westerling. De meeste Rwandezen ontbijten niet (mijn collega’s kennen dan ook geen woord voor ontbijt in het Kinyarwanda), veel leerkrachten (laat staan de nog armere mensen) eten zelfs maar 1 maaltijd per dag. Men eet laat in de avond (tussen 20.00 en 21.00 uur) en gaat daarna slapen, en inderdaad, ik heb het ook uitgeprobeerd, dan heb je ’s ochtends nauwelijks honger!
Verder eten ze heel gezond en bewust! Veel groente en fruit, geen of nauwelijks boter, alleen extreem veel suiker in de thee! En gezond eten is ook nog eens heel goedkoop! Iemand vertelde dat (zoals ook in China en andere landen met opkomende economieën,) rijkere Rwandezen meer Westers voedsel gaan eten en daardoor dikker en ongezonder worden, diabetes patiënten. Met mij is iets anders aan de hand! Ik eet wel heel gezond maar beweeg veel te weinig! Ik ben schat ik zo’n 3 kilo aangekomen! Ik sport nog wel, ren 2 à 3 keer per week een half uur en wandel ook 2 a 3 keer per week een half uur tot een uur, daarnaast doe ik 3 keer per week 15 min. oefeningen voor m’n rug en 1 keer per maand tennis ik. Ik beweeg dus zeker een half uur per dag.. Maar vergeleken met wat ik in Nederland deed is dit niets! 5 à 6 keer per week een half uur (of langer) fietsen, 1 à 2 keer per week een uur hardlopen, 2 à 3 keer per week tennissen, etc. En dat mis ik ook behoorlijk!! Het is grappig, heel veel vrijwilligers zijn hier tientallen kilos afgevallen, maar, ik was al gewaarschuwd, de sportieve VSO’ers niet! Die zijn allemaal een paar kilo aangekomen! Tsja..
Mijn eerste weken verbaasde ik me over de energie en veerkracht die m’n VSO collega’s hebben, ik ben zelf ook gewend veel energie te hebben (misschien wel boven gemiddeld) maar deze mensen waren zeker zo sterk als ik! Nu snap ik het, dat was ook een van de selectie criteria, fit en veerkrachtig zijn, haha!
Wat een leuke en lieve mensen trouwens, ik heb het al gezegd maar nogmaals, zo fijn! Ik heb super veel lol met m’n VSO collega’s (als ik ze zie)! Het zijn creatieve, positieve mensen met humor en relativeringsvermogen die ook houden van een feestje! Het percentage vrouwen is wel extreem hoog met zo'n 80 procent, niet heel verwonderlijk natuurlijk met onderwijs als grootste VSO project. Laatst hebben we een uur gevoet-gevolleybald met een ballon, elkaar en de luchtbedden met snorren beklad en met onze zelfgemaakte luchtbed droomman gedanst (soms werd er zelfs met hem gezoend en om hem gevochten). En afgelopen weekend ontstond er een heel onzin verhaal over Anna de Ananas die we al een hele dag mee droegen op ons hoofd en waar we helemaal in op gingen. Daarnaast delen we veel idealen en brengen we elkaar verder in ons werk!
De meest onvoorstelbare dingen worden hier op het hoofd gedragen dus vandaar dit keer een raadsel:
Rara wat werd niet op het hoofd gedragen?
- een tafel
- een stoel
- een boomstam van 2 meter
- een tafel met stoel
Verder eten ze heel gezond en bewust! Veel groente en fruit, geen of nauwelijks boter, alleen extreem veel suiker in de thee! En gezond eten is ook nog eens heel goedkoop! Iemand vertelde dat (zoals ook in China en andere landen met opkomende economieën,) rijkere Rwandezen meer Westers voedsel gaan eten en daardoor dikker en ongezonder worden, diabetes patiënten. Met mij is iets anders aan de hand! Ik eet wel heel gezond maar beweeg veel te weinig! Ik ben schat ik zo’n 3 kilo aangekomen! Ik sport nog wel, ren 2 à 3 keer per week een half uur en wandel ook 2 a 3 keer per week een half uur tot een uur, daarnaast doe ik 3 keer per week 15 min. oefeningen voor m’n rug en 1 keer per maand tennis ik. Ik beweeg dus zeker een half uur per dag.. Maar vergeleken met wat ik in Nederland deed is dit niets! 5 à 6 keer per week een half uur (of langer) fietsen, 1 à 2 keer per week een uur hardlopen, 2 à 3 keer per week tennissen, etc. En dat mis ik ook behoorlijk!! Het is grappig, heel veel vrijwilligers zijn hier tientallen kilos afgevallen, maar, ik was al gewaarschuwd, de sportieve VSO’ers niet! Die zijn allemaal een paar kilo aangekomen! Tsja..
Mijn eerste weken verbaasde ik me over de energie en veerkracht die m’n VSO collega’s hebben, ik ben zelf ook gewend veel energie te hebben (misschien wel boven gemiddeld) maar deze mensen waren zeker zo sterk als ik! Nu snap ik het, dat was ook een van de selectie criteria, fit en veerkrachtig zijn, haha!
Wat een leuke en lieve mensen trouwens, ik heb het al gezegd maar nogmaals, zo fijn! Ik heb super veel lol met m’n VSO collega’s (als ik ze zie)! Het zijn creatieve, positieve mensen met humor en relativeringsvermogen die ook houden van een feestje! Het percentage vrouwen is wel extreem hoog met zo'n 80 procent, niet heel verwonderlijk natuurlijk met onderwijs als grootste VSO project. Laatst hebben we een uur gevoet-gevolleybald met een ballon, elkaar en de luchtbedden met snorren beklad en met onze zelfgemaakte luchtbed droomman gedanst (soms werd er zelfs met hem gezoend en om hem gevochten). En afgelopen weekend ontstond er een heel onzin verhaal over Anna de Ananas die we al een hele dag mee droegen op ons hoofd en waar we helemaal in op gingen. Daarnaast delen we veel idealen en brengen we elkaar verder in ons werk!
De meest onvoorstelbare dingen worden hier op het hoofd gedragen dus vandaar dit keer een raadsel:
Rara wat werd niet op het hoofd gedragen?
- een tafel
- een stoel
- een boomstam van 2 meter
- een tafel met stoel
-
01 Februari 2013 - 17:47
Marian:
Lieve Roos, Ik denk dat de boomstam van 2 meter niet op het hoofd gedragen werd......?
Ik zie uit naar de oplossing van dit raadsel!
Fijn weer van je te horen en ja...omgaan met verschillen dat is een hele uitdaging. Niet alleen daar, maar ook hier he? Heel bijzonder om te lezen, dat je zo goed let op waar jij behoefte aan hebt, zoals rust, privacy etc. Want om het vol te houden is dat ook belangrijk en okok...om goeie zin te houden.En dat lukt aardig, als ik het lees. Hier is de sneeuw weer weg en komen de sneeeuwklokjes en het speenkruid al weer met hun witte en gele kopjes tevoorschijn. Erg mooi. En volgendne week zondag sprangers-carnaval bij Pierre. We zullen zeker aan je denken...Lieve groeten, Marian en Siddha -
02 Februari 2013 - 08:25
Thisbe:
Hoi Roos, leuk artikel weer! Heb je mijn email nog gekregen? De boeken liggen klaar om verstuurd te worden. Groetjes, Thisbe -
03 Februari 2013 - 12:26
Addy:
Lieve Roos, wat een heel leuk verhaal en zo verstandig van je je weegt de dingen goed af en natuurlijk heb je tijd nodig vor jezelf...
Fijn dat je veel lol hebt met je VSO collega's en zo geniet van al het heerlijke fruit...
Hier alles goed, sneeuw helemaal weg en af en toe meer zon, want daar heeft iedereen behoefte aan.
Binnenkort Carnaval....we gaan weer optocht kiken in Dongen en denken aan je,veel liefs Addy -
03 Februari 2013 - 15:10
Jasmijn:
Ik gok... de stoel! Heb ik het goed? Wat knap dat je helemaal zo bewust bezig bent met hoe je ook met je collega's en sociale contacten om gaat/om moet gaan. Ik mag nog een maandje langer bij Agis blijven werken, en als ik op deze manier wat werk houdt de komende maanden moet ik wel genoeg kunnen sparen voor een retourtje Rwanda! :D -
03 Februari 2013 - 16:25
Mariette Jongen:
Hallo Roos,
Dankzij Addy volg ik je reisverslagen en ik vind ze keigoed!
Ik had indertijd moeite met schrijven... er was zoveel te vertellen en een klein berichtje was niet goed genoeg. Ja en rondzendbrieven vond ik te anoniem.
Maar dit is wel echt meebeleven.
Bedankt en als je zo blijft doorschrijven dan maak je ook mij lekker om een kijkje te komen nemen.
Heel veel plezier en succes met je werk en sociale leven en bon courage de la part de Fidel (hij is zelf in Rwanda geweest en weet dat het een heel moeilijk land is.
Lieve groet,
Mariette -
10 Februari 2013 - 15:01
Roos Sprangers:
Bedankt voor de leuke reacties! Uitslag volgt spoedig! Ja Mariette, ik denk ook vaak aan jou/jullie! Ik begrijp heel goed wat je bedoelt met moeilijk, maar om hier te werken is juist gemakkelijk! Het is veilig, schoon, goed georganiseerd, makkelijk te bereizen en collega's komen de gemaakte afspraken (meestal) na!
Enne Mijn, als je niet genoeg geld en werk hebt voor een retourtje, boek je maar gezellig een enkeltje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
