Rat of piesende kat?
Door: Roos
Blijf op de hoogte en volg Roos
12 Januari 2013 | Rwanda, Butare
Rat of piesende kat?
In ieder geval beide niet voor de poes!
Donald had me al verteld dat hij wel eens een kat had gezien in t gat in het plafond (zit nog wel een golfplaat boven hoor), dus ik hoopte dat ik hem ook zou zien en wellicht zelfs tam kon maken.
Het was dinsdag ik had inmiddels 3 nachten in m’n nieuwe huisje geslapen en mijn nieuwe huisgenoot Agaat was nog niet gearriveerd. Ik zat aan tafel in de woonkamer examens na te kijken toen plotseling een straal uit het plafond kwam!! Lek in het dak? Regen? Nee, de zon scheen. Huh?.. Bah!!! Nee hè?!! Kattepies, gatver!!! Precies midden in de woonkamer, de pies spatte via de stoel en de tafel alle kanten op!
Snel een sopje gemaakt en gedweild maar helaas, m’n rieten dak (en dus ook de rest van t huis) bleef nog dagen stinken en ik was ineens helemaal niet blij meer met de kat!
Maar volgens m’n buurvrouw was het toch echt beter dan een rat! En gelukkig is het bij die ene keer gebleven.
Op woensdag kreeg ik bezoek van Aya, een Japanse volunteer die ook in Savé bleek te werken! Haar tel nr had ik zojuist via e-mail van Lindsey (de volunteer die voor Donald hier werkte) gekregen. Dat was gezellig en ze bracht nog bier mee ook! Helaas zullen dit soort avondjes geen gewoonte worden omdat ze in januari alweer vertrekt! Tijdens het tweede biertje kwam Agaat ineens binnen met en matras en wat spullen om hier te wonen. Ik vroeg me af of ik nu m’n goede reputatie gelijk verprutst had met dit doordeweekse biertje.. Hopelijk valt ’t mee.
Het huis bevalt me goed! Ik vind het grappig om te beseffen dat ik in Nederland zo’n huis als dit meteen zou verven, de gordijnen zou vervangen etc. Hier denk ik, nee joh, waarom, ik kan m’n geld wel beter besteden. Alleen als iets stuk is moet het vervangen worden (ook dat kost soms weken ben ik inmiddels achter). Van de week hoorde ik dat m’n ouders na 30 jaar een nieuwe keuken zetten, ik zei: “Wat? Hoezo???” M’n ouders verzekerden me dat de oude versleten was en het een goede investering was. Ik moest lachen…”Zou ik ooit nog kunnen wennen aan de consumptie maatschappij?”
Een nieuwe keuken, haha, ik ben al lang blij dàt ik een keuken heb in m’n huisje! Tom, Mary, Janneke, Abby etc. hebben niet eens een keuken, halen buiten water en koken op de grond! Ook mijn koude stromende douche is een luxe vergeleken met andere volunteers die meestal douchen met een emmer!
Oké, het is even wennen en plannen zonder koelkast maar ook geen enkel probleem! Eigenlijk voelt het juist heel goed, omdat je de producten maar kort goed kan houden koop je nooit teveel (of wel en dan eet je teveel of geef je iets weg). Wel lijkt het soms of we (ook de andere VSOers) geobsedeerd zijn door voedsel, dat komt waarschijnlijk omdat het zoveel planning en zorg vereist en omdat het voedsel hier zo heerlijk is! Het is een belangrijk onderdeel van de dag waar ik altijd naar uit kijk (en ik niet alleen)!
Ontbijtje; verrukkelijke koffie, havermoutpap met kaneel, honing en banaan. Of (luxe, want duurder): muesli met melk/yoghurt (1 keer per week, want alleen te koop in Butare) of bruin brood met pindakaas en in het weekend soms wentelteefjes of pannenkoek of tosti.
Lunch, vaak het restje van t avondeten, anders hetzelfde als t ontbijt. Avondeten; Thaise curry, rijst met sperziebonen en pindasaus, groente pasta met tomaat en ui en knoflook en paprika of met aubergine en ketjap, groente soep, pinda soep, tomatensoep, courgette soep, aardappels met spinazie, kaasfondue, friet met mayo en kool, komkommer of wortelsla, avocado salade, fruitsalade met banaan, passievrucht, ananas, sinaasappel, limoen, tree tomaat, guave, mango, papaya en soms zelfs aardbeien, brood met guacamole of eiersalade met selderij, als snack bak ik popcorn of rooster ik pinda’s (ik val dus niet af hier, laat staan dat ik honger lijd)!!
Straks met m’n staafmixer uit Nederland ga ik soepjes en aardappels pureren, smooties maken met ananas, banaan en komkommer met gember, mmm!
Ik mis eigenlijk alleen de Hollandse kaas, hagelslag en stroopwafels!
Heb t momenteel erg naar m’n zin! Geniet ervan, krijg steeds meer energie en ben vrolijk!
Het landschap is zo prachtig en groen met kleurrijke zonsondergangen!
Door de rijstvelden, bananenbomen, het berglandschap en vrouwen met manden op de kop, veel vervoer per motor en alles wat je NIET kan bedenken op de fiets, doet Rwanda me ontzettend denken aan.. Indonesie!! Met nog beter (koeler) weer en minder muggen! Alleen helaas geen kokosnoten!
Het werk lijkt me (meestal) leuk en uitdagend! Ik ben enorm onder de indruk van de PABO hier. Ze (studenten en leerkrachten) werken keihard en de directeur is een kei! Rwanda heeft pas sinds 4 jaar Engels als tweede taal, daarvoor was dit Frans. Men doet alles om het Engels te leren, het is ongelofelijk, en als de studenten Kinyarwanda praten (zelfs ’s avonds na 9 uur) dan krijgen ze punten aftrek voor gedrag! Kinyarwanda is alleen toegestaan tijdens sport en na half 10 ’s avonds!
Ik kan met zekerheid zeggen dat ik geen spijt heb van deze stap! Mijn collega’s en de studenten en ook mijn VSO collega’s zeggen blij met me te zijn. En ik ben heel dankbaar voor al mijn nieuwe ervaringen hier.
Nog even een Engelse spreuk over ‘the Dutch’ om mee af te sluiten:
It’s all Dutch to me!
En als het zelfs ‘dubble Dutch’ voor je is klik dan op google translate!
In ieder geval beide niet voor de poes!
Donald had me al verteld dat hij wel eens een kat had gezien in t gat in het plafond (zit nog wel een golfplaat boven hoor), dus ik hoopte dat ik hem ook zou zien en wellicht zelfs tam kon maken.
Het was dinsdag ik had inmiddels 3 nachten in m’n nieuwe huisje geslapen en mijn nieuwe huisgenoot Agaat was nog niet gearriveerd. Ik zat aan tafel in de woonkamer examens na te kijken toen plotseling een straal uit het plafond kwam!! Lek in het dak? Regen? Nee, de zon scheen. Huh?.. Bah!!! Nee hè?!! Kattepies, gatver!!! Precies midden in de woonkamer, de pies spatte via de stoel en de tafel alle kanten op!
Snel een sopje gemaakt en gedweild maar helaas, m’n rieten dak (en dus ook de rest van t huis) bleef nog dagen stinken en ik was ineens helemaal niet blij meer met de kat!
Maar volgens m’n buurvrouw was het toch echt beter dan een rat! En gelukkig is het bij die ene keer gebleven.
Op woensdag kreeg ik bezoek van Aya, een Japanse volunteer die ook in Savé bleek te werken! Haar tel nr had ik zojuist via e-mail van Lindsey (de volunteer die voor Donald hier werkte) gekregen. Dat was gezellig en ze bracht nog bier mee ook! Helaas zullen dit soort avondjes geen gewoonte worden omdat ze in januari alweer vertrekt! Tijdens het tweede biertje kwam Agaat ineens binnen met en matras en wat spullen om hier te wonen. Ik vroeg me af of ik nu m’n goede reputatie gelijk verprutst had met dit doordeweekse biertje.. Hopelijk valt ’t mee.
Het huis bevalt me goed! Ik vind het grappig om te beseffen dat ik in Nederland zo’n huis als dit meteen zou verven, de gordijnen zou vervangen etc. Hier denk ik, nee joh, waarom, ik kan m’n geld wel beter besteden. Alleen als iets stuk is moet het vervangen worden (ook dat kost soms weken ben ik inmiddels achter). Van de week hoorde ik dat m’n ouders na 30 jaar een nieuwe keuken zetten, ik zei: “Wat? Hoezo???” M’n ouders verzekerden me dat de oude versleten was en het een goede investering was. Ik moest lachen…”Zou ik ooit nog kunnen wennen aan de consumptie maatschappij?”
Een nieuwe keuken, haha, ik ben al lang blij dàt ik een keuken heb in m’n huisje! Tom, Mary, Janneke, Abby etc. hebben niet eens een keuken, halen buiten water en koken op de grond! Ook mijn koude stromende douche is een luxe vergeleken met andere volunteers die meestal douchen met een emmer!
Oké, het is even wennen en plannen zonder koelkast maar ook geen enkel probleem! Eigenlijk voelt het juist heel goed, omdat je de producten maar kort goed kan houden koop je nooit teveel (of wel en dan eet je teveel of geef je iets weg). Wel lijkt het soms of we (ook de andere VSOers) geobsedeerd zijn door voedsel, dat komt waarschijnlijk omdat het zoveel planning en zorg vereist en omdat het voedsel hier zo heerlijk is! Het is een belangrijk onderdeel van de dag waar ik altijd naar uit kijk (en ik niet alleen)!
Ontbijtje; verrukkelijke koffie, havermoutpap met kaneel, honing en banaan. Of (luxe, want duurder): muesli met melk/yoghurt (1 keer per week, want alleen te koop in Butare) of bruin brood met pindakaas en in het weekend soms wentelteefjes of pannenkoek of tosti.
Lunch, vaak het restje van t avondeten, anders hetzelfde als t ontbijt. Avondeten; Thaise curry, rijst met sperziebonen en pindasaus, groente pasta met tomaat en ui en knoflook en paprika of met aubergine en ketjap, groente soep, pinda soep, tomatensoep, courgette soep, aardappels met spinazie, kaasfondue, friet met mayo en kool, komkommer of wortelsla, avocado salade, fruitsalade met banaan, passievrucht, ananas, sinaasappel, limoen, tree tomaat, guave, mango, papaya en soms zelfs aardbeien, brood met guacamole of eiersalade met selderij, als snack bak ik popcorn of rooster ik pinda’s (ik val dus niet af hier, laat staan dat ik honger lijd)!!
Straks met m’n staafmixer uit Nederland ga ik soepjes en aardappels pureren, smooties maken met ananas, banaan en komkommer met gember, mmm!
Ik mis eigenlijk alleen de Hollandse kaas, hagelslag en stroopwafels!
Heb t momenteel erg naar m’n zin! Geniet ervan, krijg steeds meer energie en ben vrolijk!
Het landschap is zo prachtig en groen met kleurrijke zonsondergangen!
Door de rijstvelden, bananenbomen, het berglandschap en vrouwen met manden op de kop, veel vervoer per motor en alles wat je NIET kan bedenken op de fiets, doet Rwanda me ontzettend denken aan.. Indonesie!! Met nog beter (koeler) weer en minder muggen! Alleen helaas geen kokosnoten!
Het werk lijkt me (meestal) leuk en uitdagend! Ik ben enorm onder de indruk van de PABO hier. Ze (studenten en leerkrachten) werken keihard en de directeur is een kei! Rwanda heeft pas sinds 4 jaar Engels als tweede taal, daarvoor was dit Frans. Men doet alles om het Engels te leren, het is ongelofelijk, en als de studenten Kinyarwanda praten (zelfs ’s avonds na 9 uur) dan krijgen ze punten aftrek voor gedrag! Kinyarwanda is alleen toegestaan tijdens sport en na half 10 ’s avonds!
Ik kan met zekerheid zeggen dat ik geen spijt heb van deze stap! Mijn collega’s en de studenten en ook mijn VSO collega’s zeggen blij met me te zijn. En ik ben heel dankbaar voor al mijn nieuwe ervaringen hier.
Nog even een Engelse spreuk over ‘the Dutch’ om mee af te sluiten:
It’s all Dutch to me!
En als het zelfs ‘dubble Dutch’ voor je is klik dan op google translate!
-
12 Januari 2013 - 21:07
Barbara :
Dag Rosie!
Goed je weer te lezen! Ik voel je enthousiasme en blijheid als ik het lees, wat fijn dat je zo goed in je vel zit man!
Bah bah bah... een piesende kat in je plafond, wat een goor verhaal. Door deze actie lijkt het me echter juist noodzakelijk om dat beest toch tam (of af) te maken :-).
Hopelijk blijf je nog lang in deze positieve flow hangen en wordt het een gezellige boel met je nieuwe huisgenoot. Goed ook dat je hier zo'n positieve draai aan hebt gegeven, wat kunnen we toch een hoop van je leren.
Keep up the good work lieve Roos, we blijven je volgen...
Dikke kus Bar. -
12 Januari 2013 - 21:53
Pierre:
Lieve Roos,
Waar haal je toch de tijd vandaan voor je geweldige verhalen?
Ik kan niet bijhouden met beantwoorden!.
Had me woensdag voorgenomen om in het weekend te reageren, maar daar was al weer een verhaal over een pissende kat! Altijd hele leuke verhalen van jou!
Ik denk dat het feit dat je daar geen TV hebt je bergen tijd bespaart. maar hoe je het hem ook flikt, je bent hoogst vermakelijk. Ik kijk al weer uit naar het volgend avontuur!
Heel veel liefs, Pierre. -
12 Januari 2013 - 22:42
Anton Sprangers:
Hoi Roos, weer hartelijk dank voor het positieve verhaal. Goed te lezen dat je zo lekker in je vel zit en blij bent met je beslissing om te gaan En we lezen allemaal, je gaat er ook echt voor, daarom is iedereen blij met je en . . wij ook.
Veel plezier en succes bij je werk.
Anton. -
12 Januari 2013 - 22:43
Marie-jose:
Wow...leuk verhaal weer Roos!! Fijn dat je het zo naar je zin hebt! Echt een avontuur zeg en ja heel anders dan onze consumptie-maatschappij hier waar ik ook steeds minder aan deel neem...lekker recyclen...leuke tweedehandskleren en -spulletjes vinden en zo. Veel avonturen gewenst weer en tot mails. Much Love, mj
-
13 Januari 2013 - 17:47
Léontine:
Hoi Roos,
Superleuk om je verhaaltjes te lezen, fijn dat het goed met je gaat. Ik mis het iedere dag nog, hoop dat het steeds wat minder wordt. Heel veel plezier en succes, stoer hoor - gewoon doen! Lieve groetjes uit Den Haag van Léontine -
20 Januari 2013 - 21:51
Milja:
Hoi Roos,
Helaas moeten wij jou missen als collega, maar geweldig dat je het zo naar je zin hebt, en nu een goede klik hebt met de collega's daar. En zelfs overeenkomsten ziet met het Mozaiek......
Ik ga je blog vanaf nu beter volgen, want het is hartstikke leuk om te lezen. Je moeder vroeg mij donderdag of ik je blog weleens las. Ahum....nu dus. Wel een omslachtige manier van je moeder om te vertellen dat ze een nieuwe keuken krijgt....
Lieve Roos, ga vooral zo door, geniet van het leven en leren dat je doet!
Milja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
