5 oktober, Internationale dag van de leraar - Reisverslag uit Butare, Rwanda van Roos Sprangers - WaarBenJij.nu 5 oktober, Internationale dag van de leraar - Reisverslag uit Butare, Rwanda van Roos Sprangers - WaarBenJij.nu

5 oktober, Internationale dag van de leraar

Door: Roos

Blijf op de hoogte en volg Roos

20 December 2012 | Rwanda, Butare

Ik mis mijn oude werkplek; het Mozaïek in Arnhem nog steeds maar gelukkig lijkt het net of ik op het Mozaïek in Rwanda terecht ben gekomen! Hiermee bedoel ik dat mijn PABO super goed georganiseerd is. Het is ongelofelijk wat men hier voor elkaar krijgt, Savé staat samen met Mururu, waar Janneke werkt, dan ook bekend als beste van het land. De lessen zijn van minuut tot minuut getimed! Ik ben heel tevreden met mijn directeur, hij is een goede manager, tijdens vergaderingen spoort hij de leerkrachten aan mee te denken, hun mening te geven, te stemmen etc. Ook hier hebben we net als op t Mozaïek werkgroepen die activiteiten organiseren (een avond show met studenten die gedichten, debat en dialogen opdragen, een team uitje naar Bujumbura, Burundi etc.)
Ik heb al veel intelligente studenten en mensen gesproken hier in Rwanda, ik was diep onder de indruk van hun drive ALS ZE ZO DOOR GAAN, WOW! Deze mensen, in het land met 1000 heuvels, kunnen echt bergen verzetten!
Op het Mozaïek kregen we vaak taart of sausijsjes getrakteerd op de dag van de leraar, hier brochette inyama y’ihene (spies van geitenvlees) met inzoga (bier), of fanta! Hoewel ik vegetarisch eet kon ik na 3 biertjes en met de nodige honger de verleiding niet weerstaan! En.. heeeeeerlijk! Zo schattig als ze eruit zien, zo heerlijk als ze smaken! Ik ben echt dol op geitjes (en ook op bier inmiddels). De dag van de leraar werd dit jaar (is per jaar verschillend blijkbaar) uitgeroepen vrije dag.. Dus een hele dag om het samen te vieren. ’s Ochtends een voetbal wedstrijd gespeeld tegen de andere middelbare scholen van Savé. Waarvoor we al zo’n 2 weken dagelijks een half uurtje aan het trainen waren! Daarna een paar uur speech en toen lekker eten, drinken en.. dansen!
Ik had nog een serieus gesprek met een student van de universiteit van Kigali instituut of Education (KIE) die stage loopt op onze PABO. We spraken o.a. over apartheid in Zuid-Afrika. Nu heb ik 10 jaar geleden toen ik daar was mijn verontschuldigingen vaak gemaakt waarop dan lachend werd gereageerd dat het nergens voor nodig was. Alex herinnerde mij eraan dat het de Nederlanders zijn die erom bekend staan met hun “Apartheid”, verschil gemaakte te hebben in waarde tussen mensen gebaseerd op huidskleur. Natuurlijk deden andere Europese landen dit ook met hun kolonies door hen als slaven in te zetten en te exporteren, maar het wereldwijde begrip “Apartheid" is inderdaad een Nederlands woord! Oei!!
Wanneer ik op straat loop roepen mensen: Muzungu, wat ‘blanke’ betekend. De student zei ook dat blanken het voorbeeld zijn voor veel Afrikanen. Wij zijn intelligent en zij willen ons graag kopiëren. Ik zei meteen dat intelligentie niets met huidskleur te maken heeft. Dat het te maken heeft met kansen en toegang tot kennis. Dat er ook domme blanken zijn! Waarop ik mezelf meteen corrigeerde en uitlegde dat er verschillen bestaan in hersencapaciteit tussen mensen maar dit zeker geen verband houdt met huidskleur etc. (Dat deze mensen misschien fysiek sterk zijn en elke maatschappij mensen nodig heeft met verschillende capaciteiten en ik daarom wens dat iedereen gelijk gewaardeerd wordt.) Interessant om te horen hoe hij over deze zaken dacht. Later op de avond sprak ik een leraar die ook zei dat het geloof in eigen kunnen een groot issue is voor veel Rwandese studenten!
Op het eind van de avond spraken mijn collega’s hun waardering uit voor het feit dat ik nu al zo betrokken was bij het team. Dat deed me goed! Een mooie afsluiting van een gezellige dag waarop ik ook weer wat Kinyarwanda bij heb geleerd: Ku buzima bwacu (cheers, to our lives)! Mijn collega's en ik hebben hetzelfde salaris dit helpt om gelijkwaardig met elkaar om te gaan en te weten wat zij/wij ons kunnen permitteren: We kunnen eens per week een biertje drinken dus dat is top!
Zondag en maandag ging ik op bezoek bij een andere PABO. Na een prachtige 4 uur durende reis kwam ik aan op m'n bestemming in Kibuye (aan Lake Kivu)! Het was inspirerend om te zien hoe mijn ervaren VSO collega (al een jaar aan t werk op deze PABO) haar lessen gaf! Ook was het heel gezellig kletsen met deze 2 meiden die van mijn leeftijd zijn en het geluk hebben samen te wonen. Mary, Iers, is MRA (PABO) net als ik, de ander , Catherine, Canadees, TMA (leerkrachten begeleiden). We zijn pizza gaan eten aan Lake Kivu (hotel Home Saint Jean) met adembenemend uitzicht (zie foto)! Een zeer geslaagd werkbezoek!
Mijn VSO district (Gisagara) vergadering was ook zeer geslaagd (zie foto bananenbomen op berg). Het is zo leerzaam om te leven in een rural area (waar de mensen echt arm zijn). De heenreis op de motor was een geweldige rit, 1 van mijn mooiste ervaringen ooit! Als klein meisje in Burgers zoo, (in de bush,) fantaseerde ik altijd over hoe het leven zou zijn als je echt in een plaggen hutje zou wonen tussen de bananen bomen in de tropen en nu woon ik echt tussen de mensen die zo leven hier! Hoewel het nog steeds voelt als een droom! Al die vrouwen met manden vol fruit en groente op hun kop, borstvoeding gevende vrouwen, kindjes in lompen die voetballen met een kranten prop en met elastiekjes eromheen, een fietswiel met een stok voort rollen, propellers maken met stokjes en blaadjes, Het mooiste is om ze te zien stralen!!
De terugweg een uur later was heel anders, regen, kou, onweer! Wat heen een onvergetelijk mooi ritje was van 40 min, was terug even onvergetelijk maar dan doodeng en ander half uur!! De motor slipte wel 10 keer bijna onderuit, ik hing steeds met één been in de lucht en t andere op de grond! ECHT heel eng. Het werd na een uur pikdonker en dan mag je eigenlijk niet meer reizen omdat de weg te gevaarlijk is maar ja, geen andere keus! Ik heb hem maar een fooi gegeven en omdat we voor VSO een kasboekje moeten bijhouden moest hij ook nog tekenen in t pikkedonker en stromende regen. Ik dacht ik sla z’n nr op voor als ik nog eens een betrouwbare motordriver nodig heb, hij denkt volgens mij dat we een date hebben, ja, valt ook niet mee als je elkaars taal niet spreekt!
Aangezien ik al 2 dagen geen water uit de kraan heb en de pomp 20 min. lopen is, heb ik 3 emmers regenwater opgevangen om te douchen morgen en de was te doen (ik zag de vrouwen onderweg dit doen).
Ja, wel leuk hoor. Ik besefte maar weer eens hoeveel water een mens (ook in Rwanda) gebruikt voor eten, drinken, wassen, wc doorspoelen etc.!
Nu moet ik dus al een paar dagen met 2-3 liter per dag doen (eens per dag wc doorspoelen met het vuile afwas water). Inventiviteit is ook een belangrijke VSO skill.
Eenmaal binnen lekker droge kleren aan getrokken en geluisterd naar t getik van de regen op m’n aluminium dak. Zo’n bui kan je ook midden op de dag overvallen, binnen een kwartier betrekt de stralende lucht en valt er een stortbui! Ik denk dan altijd aan de mensen die in de rijstvelden werken voor een prikkie per dag en enkel kunnen schuilen in hun blader hutjes (zie foto) en om thuis te komen meer dan een uur moeten lopen op hun blote voeten!
Gister (heel uniek hier) hagelbui gehad met stenen als knikkers (zie foto). Indrukwekkend om te zien maar vreselijk aangezien t alle gewassen heeft vernield, m’n collega's vertellen me dat de mensen nu echt honger gaan lijden en de prijzen op de markt zullen stijgen. Ik vroeg hen of er oplossingen zijn?! Antwoord: God zal ons helpen!
Het is fascinerend om te zien hoe gelovig de mensen zijn! Ben afgelopen zondag met m’n 23jarige Rwandese vriendin Christine (die in Butare woont en studeert) naar haar kerk geweest! Prachtige piano muziek, liederen worden gezongen vol passie met gesloten ogen. Er werd gebeden voor de wezen, zelfs voor de zojuist getroffen gezinnen in Amerika! Mensen in tranen, handen uitgestrekt naar de hemel richtend tot god of juist nederig geknield. Ik was ontroerd en heb ook traantjes weggepinkt! Ik verstond nauwelijks iets (vanwege t Kinyarwanda) maar vond het heerlijk deze 3 uur van bezinning, een geweldige spirituele ervaring.

Wist je dat:
• Savé lange tijd de dichtstbevolkte en daardoor armste gemeente van Rwanda was?
• In Savé de eerste/oudste kerk van Rwanda staat?
• Deze 2 feiten nauw gerelateerd zijn (vanwege het katholieke geloof dat tegen Family planning is).
• Men landelijk Family planning predikt tijdens de Umuganda, de mensen op het hart drukt niet meer dan 3 kinderen per gezin te krijgen?
• Mijn collega zelfs voor het Chinese beleid, 1 kind per gezin is (en idd zelf 1 dochter heeft).
• Dit is omdat hij zich terecht ernstig zorgen maakt over de overbevolking in Rwanda (met een verdubbeling van de bevolking de afgelopen 20 jaar!! En nogmaals een verdubbeling wordt verwacht de komende 10 jaar!)
• Mijn collega, non, Sylvia (die ik graag mag) de studenten leert dat god tegen het gebruik van condooms is?
• Er prevent AIDS campagnes zijn die boxen met gratis condooms ophangen in t hele land?
• Deze organisatie toch nauw samenwerkt met de kerk op de volgende manier: De priester vertelt de mensen dat seks enkel is bedoeld om ons voort te planten, maar dat als je toch seks heb buiten de voortplanting om, condooms noodzakelijk zijn.
• Ik dit een mooi voorbeeld vind van zoeken naar oplossingen i.p.v. problemen via het denken vanuit een gemeenschappelijke missie (AIDS bestrijding)!

  • 20 December 2012 - 14:13

    Anton Sprangers:

    Dag Roos,
    heel mooi verhaal weer en inderdaad je maakt daar erg veel mooie maar ook droevige dingen mee.
    Goed te lezen dat je het naar je zin hebt en de werklust en de drang om iets te leren mee maakt.
    Ik zie en zag dat in India en China ook heel sterk en dat is goed.
    Prachtige foto's ook.
    Zag ik daarnet ook een kerststal (tentje) in de kerk staan? En die mevrouw met een mand bananen op d'r hoofd ook heel mooi.
    Hoe is het met je I-Phone? heb je die al? En werkt hij goed?
    Zalig kerstmis en een gezellige jaarwisseling. Wij gaan die in Ghana beleven.
    Tot schrijfs,
    Anton.

  • 20 December 2012 - 20:08

    Marian En Siddha:

    Hoi lieve Ross,

    Wat een heerlijke verhalen over wat je zoal meemaakt. Aan spannende avonturen geen gebrek. Wat zul je het saai gaan vinden in Nederland, waar alles bijna altijd op rolletjes en voorspelbaar gaat.....Wij zijn hier al helemaal in de Kerstsfeer, lichtjes in en buitenshuis huis, om de donkere dagen wat op te vrolijken. Kaarten zijn verstuurd en komen volop binnen. Ik vind het altijd zo leuk om al die Nieuwjaarswensen lange tijd aan de muur te laten hangen. Dan zijn alle vrienden en familie lekker dichtbij. Ik kwam er achter van jou geen postadres te hebben....wil jij dat nog eens doorgeven? Daarom heb ik jou nu geen kerstkaart gestuurd....en wensen wij jou dan nu maar op deze manier Hele fijne Kerstdagen en een gezond en inspirerend 2013 toe!!! En....geniet van het bezoek van Selene. Erg leuk dat die binenkort bij jou zal zijn. Lieve groeten van Siddha en Marian

  • 21 December 2012 - 11:28

    Maartje:

    Wauw, mooi verhaal lieverd! Voelt alsof ik toch even bij je ben!
    Liefs X

  • 22 December 2012 - 12:11

    Addy:

    Lieve Roos, wat fijn dat je zo uitgebreid en open je ervaringen met ons wil delen.Heerlijk om te lezen en goed dat jeje overgeeft aan al doe avonturen op de motor en in kontakten met iedereen die je ontmoet.Werkelijk het is weer smullen van jouw verslag.Wij (zonder kinderen kerstdiner)gaan dit jaar naar Pierre, ieder neemt wat mee, Marian en Siddha en Pierre en ik. 2e Kerstdag Pierre in ik naar MJose en 3e Kerstdag zusjesdag in Zeeland, wandelen aan het strand, daarna sauna en mosselen eten bij thuiskomst in Goes..leuk he.Jammer dat Jasmijn jou moet missen, maar die heeft vast ook wel leuke dingen te doen en je Ouders? zer zullen je vreselijk missen, maar zijn zeker ook heel trots op je.Ik ga 4 jan naar Mariette ,waar ook Fidel is en we vieren hun 33 jarig huwelijk...mogelijk wip ik nog even bij jullie in Huissen aan.veel liefs en fijne dagen,Addy

  • 22 December 2012 - 15:56

    Jasmijn:

    Lieve Roos,

    wat een mooi verhaal weer. Erg leuk om te lezen hoe je contacten met collega's en studenten zijn, en hoe zij werken en feest vieren. Als je al zo weinig vlees eet mag je best van een stukje geit genieten hoor! Al is het maar onder het mom van 'alles proberen wat een Rwandees ook doet'. Toen ik daar was vertelden mijn Mexicaanse vrienden ook wel eens dat heel veel Mexicanen denken dat als je blank bent je sowieso rijk, intelligent en mooi bent en op de indianen wordt heel erg neergekeken. Herkenbaar dus, en heel triest. Een soort 'nationaal minderwaardigheidsgevoel'.
    Ik vind het geweldig voor je dat Selene daar is nu, en jullie gezellig samen kerst kunnen vieren. Geniet ervan, en ik ben alweer benieuwd wat jullie samen allemaal gaan beleven deze weken!

    Dikke kus, Jasmijn.

  • 23 December 2012 - 16:25

    Danielle:

    lieve.roos.wat een mooi verhaal hadt jij weer geschreven.
    ik mis je nog steeds op school.en ik wil je doorgeven.
    prettig kerstdagen en gelukkig nieuwjaar wensen voor 2013.
    geniet er van.gr xxxxx.van daantje

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Roos

Child Friendly Schools, VSO/UNISEF, Rwanda, Save

Actief sinds 05 Juli 2012
Verslag gelezen: 974
Totaal aantal bezoekers 72318

Voorgaande reizen:

30 November -0001 - 30 November -0001

Ai pair met VSO

Landen bezocht: